คนเราคุยกับตัวเองวันละหลายครั้ง หลายเรื่อง อาจเพราะสิ่งเหล่านั้นเป็นความลับที่ไม่อยากบอกใคร หรือบางทีมันก็ไม่น่าสนใจพอที่จะบอกเล่า แต่สำหรับนักโทษผู้ถูกจองจำมาเป็นเวลาหลายปี สิ่งที่เขากำลังพูดกับตัวเองกลับน่าสนใจไม่เพียงแค่ตัวเขา แต่ยังช่วยกระตุ้นเตือนสังคมด้วย
‘Reflect’ เป็นโปรเจ็กต์สร้างสรรค์ที่กะเทาะเปลือกชีวิตผิดพลาดของมนุษย์ได้อย่างถึงกึ๋น เหมือนกับหลายชีวิตที่ทำเวลาหล่นหาย โดย Trent Bell ช่างภาพอาชีพ ไปพบกับเพื่อนสนิทของเขา ผู้ซึ่งใช้ชีวิตอยู่ในเรือนจำมา 36 ปี ทำให้เกิดความคิดที่จะแสดงงานภาพถ่ายของบรรดานักโทษ พร้อมกับเปิดโอกาสให้พวกเขาได้เขียนจดหมายถึงตัวเอง แต่เป็นตัวเองที่ไม่เคยได้สัมผัส วัยเยาว์ที่หายไปกับวันเวลา และนำตัวหนังสือเหล่านั้นมาจัดรูปแบบเพื่อนำเสนอศิลปะต่อสาธารณะ นี่ไม่ใช่เรื่องการประจาน แต่มันคือการใช้ประสบการณ์อันน่าเศร้าจากมุมหนึ่งมากระตุกเตือนอีกมุมหนึ่งของสังคม ตั้งคำถามเกี่ยวกับคุณค่าที่แท้จริงของชีวิต อิสรภาพและการจองจำ มันเป็นทั้งศิลปะและจิตวิทยาในเวลาเดียวกันที่อาจเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของผู้คน น้อยครั้งที่คนเราจะยอมรับความผิดของตัวเอง นั่นเป็นอีกหนึ่งสาเหตุที่ทำให้เราเลือกจำแต่สิ่งที่ทำให้มีความสุข
คุณหละเคยทำเวลาหล่นหายไปบ้างไหม อยากจะพูดอะไรเกี่ยวกับสิ่งเหล่านั้นบ้าง ไม่จำเป็นว่าต้องเป็นนักโทษที่ใช้ชีวิตในเรือนจำเท่านั้น เพราะสังคมภายนอกชีวิตเราก็ถูกจองจำไว้ด้วยรูปแบบอื่นๆ ที่มองไม่เห็น การพูดกับตัวเองถึงวันเวลาที่หายไปจึงเป็นการปลดปล่อยจิตใจ เป็นการตามหาอิสระ ไปพ้นจากการจองจำไม่ใช่จากใครอื่นหรอก…ตัวเราเองต่างหาก
[vimeo url=”http://vimeo.com/87289244″ width=”600″ height=”340″]
อ้างอิง : The REFLECT Project
