ท้องถนน แหล่งชุมชน สวนสาธารณะ สถานีรถไฟ ที่มีผู้คนเดินพลุกพล่าน ดูเหมือนจะกลายเป็นสถานที่ที่คนเร่ร่อนไร้ที่อยู่ใช้เป็นพื้นที่ขอทานเพื่อนำเงินที่ได้ไปซื้ออาหารประทังชีวิตในแต่ละวัน แม้ว่าในบ้านเราจะมีแก๊งค์ขอทานหารายได้เป็นกอบเป็นกำจากคนใจบุญ แต่ก็ยังมีคนข้างถนนตัวจริงที่ต้องการความช่วยเหลือหลงเหลืออยู่บนท้องถนน อย่าว่าแต่บ้านเราเลยครับ ขนาดเมืองใหญ่อย่างนิวยอร์ค ดินแดนที่เราต่างคิดว่าศิวิไลซ์รุ่งเรืองก็เผชิญกับปัญหาคนเร่ร่อนไร้ที่อยู่เช่นเดียวกัน
Erin Dinan ช่างภาพและผู้ขับเคลื่อนด้านมนุษยธรรม พบเห็นปัญหาคนเร่ร่อนเช่นเดียวกับพวกเรา แต่เธอกลับมีแนวคิดที่ต้องการจะเปลี่ยนแปลงแก้ไขแทนการอยู่นิ่งเฉย วันหนึ่งในระหว่างที่ Erin รีบเดินทางไปสถานี Grand Central Station ในกรุงนิวยอร์คเพื่อให้ทันขบวนรถไฟ เธอแวะซื้อแซนวิชเพื่อประทังความหิวระหว่างทาง ในขณะที่เดินเข้าสู่สถานี เธอพบกับคนเร่ร่อนที่เข้ามาขอเงินเพื่อนำไปซื้ออาหาร แต่แทนที่เธอจะยื่นเงินให้ เธอกลับแบ่งแซนวิชครึ่งหนึ่งมอบให้กับคนเร่ร่อน ณ จุดนั้นเองที่ทำให้เธอพบเห็นใบหน้าประหลาดใจที่มาพร้อมกับรอยยิ้ม…
เหตุการณ์ในครั้งนั้นถือเป็นแรงบันดาลใจชั้นเยี่ยม ส่งผลให้เธอตัดสินใจผุดโครงการ One Sandwich at a Time เธอเริ่มต้นด้วยการเตรียมแซนวิชหลายๆ ชิ้นและมอบให้กับคนเร่ร่อนระหว่างทางที่เธอพบ โดยมี George Kontogiannis เพื่อนสนิทร่วมช่วยโครงการ จากจุดเริ่มต้นในวันนั้นส่งผลให้เกิดความร่วมมือจากผู้ใจบุญทุกภาคส่วน ไม่ว่าจะเป็นการนำเงินมาบริจาคหรือร่วมสละเวลาตระเตรียมแซนวิชเนยถั่ว หน้าเยลลีและแฮม หรือแซนวิชประกบกับชีส ที่พร้อมส่งมอบให้คนเร่ร่อนตามแหล่งพื้นที่ที่เขาอาศัยอยู่
เรื่องราวของเธอเป็นเครื่องจุดประกายชั้นดีที่แสดงให้เห็นว่า มือเล็กๆ ทั้งสองที่มาพร้อมกับจิตใจที่ดีก็สามารถสร้างคุณภาพชีวิตที่ดีให้กับสังคมหรือชุมชนที่เราอาศัยอยู่ได้ วันนี้ One Sandwich at a Time ได้รับการยอมรับจาก United Nations (UN) และได้รับเงินสนับสนุนจาก Godiva ในการขับเคลื่อนให้โครงการสามารถเสริมสร้างคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นให้กับคนเร่ร่อน
[youtube url=”http://www.youtube.com/watch?v=NEofQH-PLYc” width=”600″ height=”350″]
อ้างอิง : One Sandwich at a Time, Women you should know
