เวสต์แบงค์ (West Bank) คือชื่อเรียกดินแดนในเอเชียตะวันตกเฉียงใต้ บริเวณฝั่งตะวันตกเฉียงเหนือของทะเลสาบเดดซี ซึ่งเป็นอาณาบริเวณที่ต้องผ่านสถานการณ์สู้รบมาอย่างยาวนาน ท่ามกลางพื้นที่ที่ร้อนระอุไปด้วยไฟสงคราม ยังมีผลงานสถาปัตยกรรมชิ้นเล็กๆ ที่น่าสนใจชิ้นหนึ่ง สถาปัตยกรรมชิ้นนี้คือ โรงเรียนในเขต Area C ความพิเศษของโรงเรียนแห่งนี้คือ สร้างขึ้นจากวัสดุเหลือใช้อย่างยางรถยนต์เก่า ผสานกับวัสดุที่หาได้ง่ายในท้องถิ่นอย่างดิน จนกลายเป็นสถาปัตยกรรมพันธุ์ใหม่ ที่ผสมผสานทั้งความเก่าและความใหม่เข้าไว้ด้วยกัน
โรงเรียนแห่งนี้ ตั้งอยู่ภายใน Al Khan Al Ahmar Bedouin Camp โดยมีบริษัทสถาปนิก ARCò เป็นผู้ออกแบบโรงเรียนแห่งนี้ ซึ่งมุ่งเน้นการออกแบบโดยใช้วัสดุเท่าที่หาได้ให้เกิดประสิทธิภาพอย่างสูงสุด ตัวอาคารหลักประกอบด้วยอาคาร 3 หลัง สร้างล้อมรอบลานตรงกลางโดยมีผังคล้ายตัว U อาคารทุกหลังจะสร้างโดยไม่ใช้ฐานรากแบบฝังดินแต่จะตั้งอยู่บนดิน โดยใช้ยางรถยนต์เก่าที่ใช้แล้วมาเป็นวัสดุหลักในการทำผนัง ด้วยเทคนิคการก่อสร้างที่คิดค้นขึ้นใหม่ ยางรถยนต์เหล่านี้จะถูกนำมาวางเรียงกันเป็นชั้นคล้ายการก่ออิฐ และบรรจุดินไว้ภายในวงของยางแต่ละเส้น เพื่อเพิ่มความแข็งแรง จากนั้นจึงฉาบผิวด้านนอกทั้ง 2 ด้านด้วยดินผสมซีเมนต์
โครงสร้างหลังคาจะทำจากไม้ โดยพาดผ่านบนกำแพงและเว้นระยะช่องว่างระหว่างหลังคากับกำแพงไว้เล็กน้อย หลังคาทั้งหมดจะมุงด้วยโลหะ ซึ่งช่องว่างระหว่างกำแพงกับหลังคาจะทำหน้าที่ระบายอากาศ และช่วยในการหมุนเวียนอากาศ ช่วยลดความร้อนที่จะเข้าสู่ตัวอาคารได้ อาคารทั้งหมดนั้นสร้างขึ้นโดยใช้วัสดุที่หาง่ายและราคาถูก ที่สำคัญ แรงงานที่ก่อสร้างทั้งหมด ล้วนเกิดจากการก่อสร้างร่วมกันของคนภายในชุมชนแห่งนี้ โดยใช้เวลาก่อสร้างตั้งแต่เริ่มจนแล้วเสร็จเพียง 2 สัปดาห์เท่านั้น ถือเป็นสถาปัตยกรรมพันธุ์ใหม่ที่สร้างขึ้นโดยชุมชน และเพื่อชุมชนแห่งนี้โดยแท้จริง
อ้างอิง : inhabitat