วันนึงเรากินน้ำกี่ขวด เดือนนึงเรากินข้าวกี่ถ้วย ปีนึงเราใช้กระดาษไปกี่แผ่น? ถ้าเอาปริมาณน้ำทั้งหมดที่ใช้ไปกับกระบวนการผลิตมาต่อเรียงยาวเป็นกำแพง เชื่อแน่ว่า จากกรุงเทพฯ อาจยาวไปถึงปานามา ชาหนึ่งแก้ว กางเกงยีนต์หนึ่งตัว เนื้อสดหนึ่งกิโล ขนมปังหนึ่งแถว น้ำตาลหนึ่งถุง หรือแม้แต่กาแฟเก๋ๆ ที่เดินเข้าไปสั่งเก๋ๆ เพื่อมานั่งแช่เก๋ๆ ในร้านกาแฟยาวเป็นชั่วโมงๆ เหล่านี้ คุณเคยคิดไหมกว่าจะได้มาเป็นสินค้าให้เราได้กินได้ใช้นั้น ‘น้ำ’ ถูกใช้ไปในกระบวนการผลิต ‘ระหว่างทาง’ มากมายขนาดไหน?
เห็นแคมเปญเกี่ยวกับการใช้น้ำมาเยอะจนเจอเว็บนี้ของ BLOO Nation เข้าถึงกับตายไปเลย!! นี่เราใช้น้ำไปเยอะขนาดนี้จริงๆ เหรอ? เพราะในแง่ของความเป็นจริงแล้ว มันไม่ใช่เพียงปริมาณน้ำที่เราใส่ลงไปในหม้อเพื่อรอให้ข้าวสุกเท่านั้น แต่กว่าจะได้มาเป็นเมล็ดข้าวพร้อมหุงอย่างที่เห็น ต้องผ่านสารพัดกระบวนการโดยมีน้ำเป็นส่วนประกอบในทุกขั้นตอน เริ่มตั้งแต่การปลูก ขนส่งเข้าโรงงาน แยกเกรดข้าว จนได้มาถึงมือเราเป็นข้าวสวย ‘หนึ่งถ้วย’ ที่เห็นตรงหน้า ซึ่งน้ำถูกใช้ไปแล้วทั้งสิ้น 3,400 ลิตร (โอ้โห…อย่างนี้พวกข้าวญี่ปุ่นอิมพอร์ททั้งหลาย ก็หนักหน่อยสิ เพราะขนมาทางเรือ ทางอากาศ น้ำมันทั้งนั้น!) ส่วนกาแฟที่นั่งดื่มเก๋ๆ กันอยู่นั้น ราคาต่อถ้วยไม่เท่าไหร่หรอกค่ะ แต่น้ำที่ถูกใช้ไประหว่างการผลิตนี่สิ ตั้งแต่เริ่มปลูกต้นกาแฟ จนกลายเป็นเมล็ด ผ่านขั้นตอนบรรจุหีบห่อ นำขนส่งขึ้นเครื่องบินไปยังจุดหมายต่างๆ ทั่วโลก รวมปริมาณน้ำที่กว่าจะได้มาซึ่งซึ่งกาแฟดำ ‘หนึ่งแก้ว’ น้ำได้ถูกใช้ไปแล้ว 140 ลิตร! (นี่ยังไม่ทันใส่นมเลยนะ) ว่าแล้วกลุ่ม HOLD UP Architecture และ BLOO Nation เลยขนถังน้ำรีไซเคิลจำนวน 1,200 ถังมาสร้างเป็นงานอินสตอเลชั่นในแบบสตรีทอาร์ตกันเสียเลยกับ WAVING WALL เพื่อให้คนตามท้องถนนในประเทศอังกฤษได้เห็นว่าแต่ละสิ่งอย่างที่เราใช้ๆ กันอยู่นั้น มีน้ำเป็นส่วนประกอบในกระบวนการผลิตมากมายมหาศาลขนาดไหน ซึ่งการจัดแสดงนี้ ประกอบด้วยหลายดิสเพลย์พร้อมคำอธิบายปริมาณของน้ำที่ใช้ไปกับการผลิตสินค้าแต่ละประเภทของแต่ละกำแพงคลื่นยักษ์
เมื่อสินค้าอุปโภคบริโภคเหล่านี้มาจบลงที่ตัวเราในฐานะผู้บริโภค ที่ทั้งกิน ทั้งใช้ หรือบางคนกินใช้แบบทิ้งๆ ขว้างๆ โปรเจ็กต์นี้ทำให้ตาสว่างเลยว่า เราใช้นำ้อย่างมหาศาลและสิ้นเปลืองขนาดไหน ใจหายเลยล่ะคุณ!!
อ้างอิง: BLOO Nation, holdUP
