‘Graffitech’ กำแพงแห่งการเรียนรู้เพื่อเด็กเร่ร่อนผ่านศิลปะแนวกราฟฟิตี้

ใช่ว่าเด็กเร่ร่อนจะไม่อยากเรียนหนังสือ ใช่ว่าเด็กยากไร้จะไม่อยากเข้าห้องเรียน แต่ถ้าการใช้ชีวิตบนท้องถนนสามารถหารายได้ช่วยเหลือจุนเจือครอบครัวที่ปากกัดตีนถีบเลี้ยงชีพด้วยเงินวันต่อวัน ชีวิตบนท้องถนนจึงกลายเป็นพื้นที่ที่ทำงาน สนามเด็กเล่น และห้องนอนตอนกลางวันของเหล่าเด็กๆ ในวัยที่เขาควรเดินก้าวเข้าห้องเรียน ปัญหาที่กล่าวมาข้างต้นไม่ได้เกิดเฉพาะในประเทศไทยเท่านั้น แต่ประเทศด้อยพัฒนาที่ระบบการศึกษายังไม่เข้มแข็งพอก็เผชิญเหตุการณ์เช่นเดียวกัน

เมื่อเด็กไม่เข้ามาเรียนหนังสือ เราก็นำห้องเรียนไปหาพวกเขา และนี่คือจุดเริ่มต้นโครงการ Graffiteach จากประเทศอินโดนีเซียที่พลิกตอหม้อสะพาน กำแพงที่ว่างเปล่า ให้กลายเป็นสื่อการเรียนการสอนขนาดใหญ่ผ่านศิลปะแนวกราฟฟิตี้จำนวนทั้งสิ้น 15 ผลงานโดยศิลปิน 19 ท่าน บทเรียนมีตั้งแต่ภาษาอังกฤษ คณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์ ประวัติศาสตร์ การบอกเวลา ฯลฯ โดยมีคุณครูอาสาสมัครช่วยสอนเด็กๆ ถึงที่ นอกจากนี้คุณยังสามารถร่วมเป็นส่วนหนึ่งในการซื้อหนังสือฝากเด็กยากไร้แทนการให้เงิน เพื่อให้เขาเหล่านั้นได้ฝึกฝนแบบฝึกหัดทบทวนหลังการเรียน ตลอดโครงการมีเด็กเข้าร่วมกิจกรรมกว่า 200 คน ในขณะที่หนังสือแบบฝึกหัดได้ถูกส่งไปถึงมือเด็กที่ด้อยโอกาสกว่า 800 คน นอกจากนี้เด็กๆ ยังสามารถใช้กำแพงที่ว่างเปล่าเป็นสมุดวาดเขียนขนาดใหญ่ เปิดโอกาสให้เขาได้ฝึกฝนด้านการเรียนหรือทดลองวาดภาพกราฟฟิตี้ในสไตล์ของตนเอง

ใช่ว่าการเรียนผ่านโครงการ Graffitech จะทำให้เด็กได้เป็นหมอ สถาปนิก หรือวิศวกร ชื่อดังในระยะเวลาสั้น แต่อย่างน้อยโครงการนี้ได้กระตุ้นให้เด็กและผู้ปกครองของพวกเขาให้เห็นถึงความสำคัญของการศึกษาเพื่อสร้างอนาคตที่ดีให้กับเด็กน้อยเหล่านั้น เพราะการเรียนคือหนทางสู่อนาคตที่เขาได้วาดไว้ …

[youtube url=”http://www.youtube.com/watch?v=BFiYt6tsVXE” width=”600″ height=”350″]

 

อ้างอิง : WPP – Graffitech, Naocrituss wordpress – Graffitech