แม้ชื่อชั้นอย่างเป็นทางการของสจวร์ต เฮย์การ์ธ (Stuart Haygarth) จะถูกเรียกขานว่า Lighting Designer แต่เขาดีไซน์ได้มากกว่าแสง เฮย์การ์ธขนานความหมายของวัสดุเหลือใช้เสียใหม่ด้วยมุมมองและการออกแบบ เขาสนใจวัสดุที่วนอยู่ในกระแสของวัฒนธรรมป๊อบและการผลิตด้วยระบบอุตสาหกรรม ที่ทำให้เราสะดวก สบาย และสนุก! แต่สิ่งที่เหลืออยู่ล้นโลกคือขยะปริมาณมหาศาล เมื่อเราสะดวก สบาย และสนุกเสร็จแล้ว เราอาจลืมตั้งคำถามกับสิ่งที่เราทิ้งไว้เบื้องหลัง
เฮย์การ์ธใช้เวลาเป็นปีๆ เก็บสะสมวัสดุต่างๆ ที่เป็นขยะหรือของโหล เช่น ขวดแก้ว ขวด PET ของเล่น เครื่องใช้พลาสติก ตุ๊กตา ของปาร์ตี้ ขาแว่น เลนส์ ฯลฯ นำมาจัดหมวดหมู่ วางองค์ประกอบ สร้างความสดด้วยสี ลวงตาด้วยแสง ทำซ้ำ แล้วให้นิยามใหม่ วัสดุจำนวนมหาศาลเหล่านั้นก็กลับกลายเป็นของสวยดีไซน์หรู อย่างแชนเดอเลียร์เหล่านี้ที่ชวนให้เพ่งพิศแล้วครุ่นคิด จ้องใกล้ๆ ก็ของบ้านๆ นี่เอง แต่พอถอยออกมากลับสวยอย่างน่าฉงน
เฮย์การ์ธไม่ได้พูดถึงสิ่งแวดล้อมหรือ eco design ในงานของเขาเลย แต่มันเป็นอยู่ด้วยตัวของมันเองอย่างสมบูรณ์ แม้การสร้างความรู้สึกขัดแย้งระหว่างวัสดุโหลๆ และผลลัพธ์ที่ดูสวยหรูจะกลายเป็นซิกเนเจอร์ของเฮย์การ์ธไปแล้ว แต่ใจความสำคัญไม่ได้อยู่ที่ดีไซน์อะไรก็ได้ให้สะดุดตา กลับอยู่ที่วิธีคิดและการปฏิบัติต่อสิ่งที่อยู่รอบตัวเราอย่างเฉียบคมต่างหาก ทำให้เขาไม่จำเป็นต้องพูด แต่ ‘ทำ’ ให้เห็นเลย
อ้างอิง : Stuart Haygarth
