ในชีวิตของเราคงไม่มีบ่อยครั้งนักที่ต้องพยายามอ่านปากคนอื่นขณะที่การสนทนากำลังไหลลื่น หรือบางทีไม่เคยทำแบบนั้นเลยตลอดชีวิต ก็ทำไมต้องทำแบบนั้นด้วยล่ะในเมื่อเราแค่ฟังเสียงพูดก็เข้าใจแล้วว่าฝ่ายตรงข้ามต้องการบอกอะไร ที่พูดมานี่อาจถูกแต่ไม่ใช่เลยสำหรับคนพิการทางการได้ยิน ‘Can You Read My Lips’ หนังสั้นเรื่องนี้จึงนำเสนอให้เห็นถึงความยากลำบากในการพยายามอ่านปากผู้คนของผู้พิการนั้น แต่เมื่อดูจบมันกลับย้อนคำถามกลับมาที่เราเองได้อย่างเหลือเชื่อ ..บางทีบทสรุปของหนังอาจพาเราไปไกลกว่านั้น
สาวน้อยผู้พิการทางการได้ยินคนหนึ่งกำลังอธิบายถึงประสบการณ์ที่เธอมีต่อสังคมให้เรารู้ด้วยความตั้งใจและพยายามพูดให้ชัดถ้อยชัดคำ และสิ่งที่เธอกำลังพยายามจะสื่อสารมันก็ออกมานั้น มีบางสิ่งที่พุ่งตรงกระแทกความรู้สึกและชัดเจนเกินกว่าเสียงพูดหรือภาษาใดๆ จนอดสงสัยไม่ได้ว่าคนปกติที่พูดชัดเคยคิดจะใส่ใจเพื่อนมนุษย์ที่แตกต่างบ้างมั้ย เวลาเราเห็นพวกเขาสื่อสารด้วยร่างกายหรือภาษาเฉพาะของพวกเขา เคยรู้สึกแปลกประหลาดชวนขำบ้างมั้ย และถ้ารู้สึกแบบนั้นก็นับเป็นสิ่งน่าอายที่เรากระทำต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน ตัวละครหลากหลายในหนังสั้นต่างพยายามจะพูดความในใจ ทว่าภาษาพูดเหล่านั้นกลับดูไม่สำคัญเลยหากปราศจากคนที่พยายามจะฟังจริงๆ นอกจากจะทำให้รู้สึกถึงความไม่เท่าเทียมกันของชีวิตที่สร้างความผิดปกติให้กับเพื่อนมนุษย์กลุ่มหนึ่ง หนังยังสะท้อนถึงความบิดเบี้ยวของการสื่อสารของผู้คนในสังคมด้วย
‘Can You Read My Lips’ เป็นผลงานของผู้กำกับฯ หนังสั้นมือดีอย่าง David Terry Fine ที่ได้รับแรงบันดาลใจจากหนังสือ Seeing at the Speed of Sound ของ Rachel Kolb เขาเรียงลำดับเรื่องราวให้ดึงความรู้สึกร่วมของเราไปกับอารมณ์ของตัวละครหลากหลาย แล้วผลักเราไปสู่บทสรุปที่ซ่อนอยู่ภายใต้ความหลากหลายนั้นได้อย่างน่าประทับใจ
[vimeo url=”http://vimeo.com/148127830″ width=”600″ height=”350″]
อ้างอิง : digg, David Terry Fine