สำหรับผู้ป่วยเด็กที่เป็นโรคมะเร็ง (ซึ่งมีอัตราการเป็นน้อยกว่าผู้ใหญ่มาก คิดเป็นประมาณ 1 ใน 10 ของผู้ป่วยมะเร็งผู้ใหญ่) มีขั้นตอนการวินิจฉัย ตรวจอาการ บำบัด รักษาดูแลหลายขั้นตอนมาก (และปรับเปลี่ยนไปตามระยะของอาการ) ต้องใช้ระยะเวลาอยู่ในโรงพยาบาลค่อนข้างนาน ในระหว่างการรักษา ผู้ป่วยโรคมะเร็งเด็กจำนวนมากอาจถูกแยกห้องเดี่ยวห้ามผู้ไม่เกี่ยวข้องเข้าเยี่ยม แต่ในช่วงที่เด็กยังมีสภาพร่างกายที่แข็งแรงอยู่ พวกเขาก็ยังอยากเล่นสนุกกับเพื่อนไปตามวัย การไม่สามารถติดต่อโดยตรงและเล่นกับเพื่อนได้นั้นจึงถือเป็นการขัดขวางพัฒนาการตามวัยของเด็กอย่างยิ่ง (ในบางกรณีอาจถูกแยกเดี่ยวนานถึง 4 เดือนเลยทีเดียว)
โปรเจ็กต์ KonneKt จึงเกิดขึ้นเพื่อสนับสนุนการพัฒนาทางสังคมตามปกติของผู้ป่วยเด็กที่ไม่สามารถเล่นร่วมกับผู้อื่นได้ โดยการเสริมสร้างศักยภาพของพวกเขาในการ ‘เชื่อมต่อ’ (connect) กับเพื่อนที่อยู่ในโรงพยาบาลด้วยวิธีที่สามารถเล่นกันได้แบบ ‘ตัวต่อตัว’
ช่องหน้าต่างหรือผนังที่ถูกใช้เป็น ‘กำแพงขวางกั้น’ ได้ถูกแปลงสภาพให้เป็น ‘พื้นที่เชื่อมต่อ’ สำหรับการเล่นได้อย่างน่าทึ่ง โดยการใช้แผ่นโฟมนุ่มหลากสีสัน ขนาดและรูปทรง ยึดติดเข้ากับผนัง (กระจกใส) ด้วยยางดูดและแม่เหล็ก ซึ่งชิ้นส่วนต่างๆ ที่แยกกันเป็นอิสระนี้สามารถนำมาผสมผสานพลิกแพลงให้เป็นเกมต่างๆ ที่เกิดจากผู้เล่น ‘2 ด้านของผนัง’ เช่น เกมทิคแทคโท เกมหมากรุก หรือเกมไล่จับ ฯลฯ เด็กๆ สามารถ ‘เชื่อมต่อ’ การเล่นสนุกกับเพื่อนได้โดยไม่ต้องสัมผัสตัวกัน แต่ได้ความรู้สึกเหมือนเล่นด้วยกันแบบปกติ
โปรเจ็กต์ KonneKt ถูกนำมาใช้ในโรงพยาบาลหลายแห่งในประเทศเนเธอแลนด์ แต่กว่าจะเกิดเป็นไอเดีย ‘ผนังเกม’ นี้ขึ้นมา ทีมผู้ออกแบบได้ทำการสำรวจและสังเกตการณ์จากผู้ป่วยเด็กในโรงพยาบาล และพบว่าปัญหาหลักของเด็กๆ เหล่านี้คือ ‘ความโดดเดี่ยว’ ขาดการเข้าสังคม (ด้วยเหตุผลทางการแพทย์) ขณะเดียวกัน เด็กแต่ละคนก็มีลักษณะเฉพาะตัวในการเล่นไม่เหมือนกัน สุดท้ายแล้วจึงสรุปออกมาเป็น ‘KonneKt‘ ที่เหมาะกับการเล่นของเด็กทุกประเภท ซึ่งทีมงานก็ยังทำการคิดค้นและพัฒนาให้ดีขึ้นกว่าเดิมต่อไปอีก
ธรรมชาติของเด็กโดยทั่วไปคือ ซุกซน ชอบเล่น ชอบสำรวจ อยากรู้อยากเห็นสงสัยสิ่งต่างๆ รอบตัว และที่สำคัญคือ อะไรที่ผู้ใหญ่ห้ามจะสนใจขึ้นมาเป็นพิเศษทันที นี่เป็นลักษณะนิสัยที่ตรงกันข้ามทุกอย่างกับสิ่งที่ ‘ควรทำ’ เวลาต้องเข้าโรงพยาบาล เพราะโรงพยาบาลเป็นสถานที่ที่เราในฐานะคนไข้ (หรือคนเยี่ยม) ควรจะอยู่ในพื้นที่เฉพาะเจาะจง ระมัดระวังเครื่องไม้เครื่องมือที่สำคัญต่างๆ อันจำเป็นต่อการรักษาชีวิต จะมัวมาเล่นไม่ได้ เสียงดังรบกวนผู้อื่นก็ไม่ได้ (เป็นสภาพแวดล้อมที่แม้แต่ผู้ใหญ่เองก็ยังอึดอัดเลย) ฉะนั้น สำหรับเด็กตัวเล็กตัวน้อยที่ต้องมาอยู่ในโรงพยาบาล ยิ่งการต้องอยู่พักรักษาตัวหลายวันหลายคืน จึงเป็นเรื่องที่น่าเห็นใจอย่างยิ่งค่ะ
การเล่นของเด็กไม่ใช่เรื่องไร้สาระเสมอไป การเล่นที่สร้างสรรค์เป็นการเรียนรู้ที่มีประโยชน์ต่อสมองและจิตใจของเด็กได้มหาศาล ฉะนั้น ความคิดสร้างสรรค์ของผู้ใหญ่เพื่อเด็กในวันนี้ อาจช่วยสร้างผู้ใหญ่ในวันหน้าที่มาทำให้โลกของเราน่าอยู่ขึ้นก็ได้ค่ะ 😉
[vimeo url=”http://vimeo.com/78852437″ width=”600″ height=”340″]
อ้างอิง: SpringWise
